bıraktım
yitik düşler diyarında
sakalımın incinen yanını
değince gözlerin gözlerime
sardı içimin semasını alevler
ve kavurdu düşlerimin
en ıssız kıyısını
. . .
alev alev yanan yüreğimin
hasret kokan tarafında
bir avuç kor
ve tınısı dinmemiş
ezgilerle gelmeliyim

ezgilerle ve sıyrılarak
şehrin kaypak yüzünden
en kitabî duruşla gelmeli
ve eşiğine yüz sürmeliyim.