"...Bu sabah irkilerek uyandım! Bir kahve tadında şekersiz kalışlarım ve ayrılıkların o sevişgen zamansızlığında asiydim o yüzden her gidişinde ağladım... Ve asılı kalan düşlerimle dertleştim bu sabah. Bir şiiri astım en tepeye. Şiir üzgündü şiir yorgun. Ve son kez en güzel düşlerimi astım şiirime..."
Sema Moritz
ARTIK KİTAP ÇIKABİLİR :)
elif gamze düşlerinin şiirlerini rengârenk iplere asıyor rengârenk mandallarla da tutturuyor... çünkü sabah olmalı güneş her gün daha da sıcacık doğmalı...
ve satır aralarında sakladığı "aşk"la bize aralıksız umut sinyalleri veriyor...