"Ara duraklar veya son duraklarçünkü birilerinin ara durağı diğerinin son durağı olabiliyor.Duraklarda gördüğünüz yolcular mı sizi mutlu ediyor?Oysa onlar için gelip geçici bir durak insanısınıztabii o da uyumuyorlarsa.Uyuyanlar ve sizin durağınızda dışarı bakmayanlar için siz yoksunuz.Yolcu trenlerindeki insanlar için siz sadece bir duraksınızbelki de hemen terk edilmesi gereken."

Annemin patronuylamağazadaki palyaçonun arasındaki hiçbir fark olmadığını öğrendiğimde on dört yaşımdaydım.Arif''in suskunluğu boşa değildibazı palyaçolar tecavüz de ederdi."

O da istasyona benziyordu : ne gidebilmiştine de kalabilmişti..."

"Kapı birden açıldığından Metin'in karşısında palyaço duruyordu.Metin elindeki diski karşısındaki palayaçoya mı vursunyoksa gülsün mü ? Bilemedi.Palyaço gülmek demekti.Kafasının ne kadar güzel olabileceğini düşündüdemek sigaralık dedikleri kadar vardı.Palyaçoyu daha yakından incelemeye başladı.Palyaço ise ses çıkarmadan kımıldamadan otuz iki diş tekmil birden gülümsüyordu.Halüsinasyonlara dokunulupdokunulmadığını bilmiyordu Metin."

Demek ki çalışırkengülmeyi yasaklayan kurallar vardı.Babasının kendisiyle özgürce ve işyerinde gülmediği zamanların acısını çıkartırcasına gülebilmesi içinişyerinde ciddi olması gerektiğini biliyordu.İstasyona vardıklarında bir süre Ali de gülümsemezciddi olacağım diye somurturama yine de çocukluk işte; somurtmaya daha fazla dayanamazdı."