Son yıllarda alabildiğince yoğunum. Mümkün mertebe gençlerle bir araya gelmeye çalışıyorum. Özellikle liseli gençlikle. Onlar bizim "Harry Potter" kuşağımız. Onlarsa modernitenin ve şeytani bilumum güçlerin sarmalında-tuzağında. Ensestlik deistlik legebete-i uyuşturucu terörize oluşumlar gibi ne kadar gayri milli yapı varsa onlar gençlerimizi bizden koparmanın derdinde. Biz ise bu sorunu henüz yeterince dert edebilmiş değiliz. Gökyüzünün öğrenciliğini bırakalıberi yeryüzünde sözümüz geçersiz oldu.

Günümüz gençliğine hak vermememek te elde değil. İslam kelime itibariyle aynı zamanda "barış" ta demek. Yani barış dininin mensupları tüm dünya da terörle özdeşirlerken...Cehaletle...Fakirlikle markasal bir değerin mensupları olurlarken...Genç neylesin? Terör her yerde. Müslüman kavramı artık mensupları yüzünden diğer insanlara artık güven vermiyor. Gencimiz evde anasını döven babasını nasıl iyi örnek olarak referans alsın? Ortada dolaşan dinbazlar ona nasıl bir İslam'ı refere edebilirler ki?