Necibe Taşkın Çetinkaya'nın şiirleri eski şiirden taşıp gelen kıvamların bu asırda boy vermesi gibidir.
Ne yazık ki Tanzimatçılardan sonrakiler alafranga düşünmeyi geleneksel şiir çınarlarını kökten kurutmak olarak anlamışlar dünya edebiyatının belki de en kıymetli şiir birikimi en görkemli tahayyül külliyatı olan kadim şiirimizi kökünden kesmişlerdi .Bin yıllık aruzlu şiir birikimimizi yer ile yeksan eden bu teşebbüs Yahya Kemal ile son ışığını söndürmüş zannedilmişti.
Necibe Taşkın Çetinkaya'nın şiirlerine tam da bu noktadan bakılması gerekir. Necibe Taşkın Çetinkaya'yı kamuoyunun önüne koyan şiirleri 2008 yılında Özleşim Ekolünün "Divan şiirine çağdaş bir ruh vermek aruzu Türkçe'nin dil mantığıyla yorumlamak divan şiirinin muazzam birikimini modern bir  anlayışla güncellemek" şeklinde özetlenebilecek düşünme biçiminin ürünü olan şiirleridir.
Necibe Taşkın Çetinkaya Özleşim şairleri içinde gerek dil anlayışı gerek divan şiirinin nazım şekillerine daha sıkı bağlanışı yönünden kendine özgü bir karakter taşımaktadır.
Necibe Taşkın Çetinkaya divan şairlerinin bile az sayıda yazdığı hemen her türde şiir yazmış eserine bu nedenle Taşkın Divanı adını vermiştir. Tahmislerin gazellerin murabbaların muhammeslerin taşdilerin bendlerin şarkıların rubailerin nazirelerin vb yer aldığı bu müretteb divan eskiyi güncelleyen kadim şiire taze bir  ruh aşılayan yeni bir fidan olmaktadır.
Kadim şiir ruhuna modern bir nefes veren bunu yaparken de dili kullanma yeteneğine emek ve titizlik katan güçlü şairemize yol açıklığı diliyorum.
Umarız ki bu kitap bir başlangıç olacak kadim  kültürden gelen kuvvetli köklerinden genç çınarlar doğacaktır.