Böyle bir güç Küçük Prens'i heyecanlandırdı. Kendisi ona sahip olsaydı sadece kırk dört kez değil yetmiş iki kez hatta yüz ve hatta iki yüz kez güneşin batışını seyredebilirdi; sandalyesini hiç kımıldatmadan. Terk ettiği küçük gezegenini anımsayıp biraz üzüntü duydu ve kraldan bir iyilik yapmasını istemek için tüm cesaretini topladı: -Güneşin batışını seyretmek isterdim. Lütfen benim için güneşe batmasını emredin. -Bir generale kelebek gibi bir çiçekten diğerine uçmasını veya bir trajedi yazmasını ya da bir martıya dönüşmesini emretsem ve o da bu emri yerine getirmese kim o mu yoksa ben mi suçlu olurdum? -Siz olurdunuz dedi Küçük Prens kesin bir dille. -Doğru. Herkesten verebileceği şeyi istemek gerekir diye yanıtladı kral.