Bir devir kapandığında kendi yiğitlerini yitirmişti Osmanoğlu...

Devletleri için can siperane ve kelle koltukta bir ömür geçirenler serdengeçtiler.

Orta Asya'dan Gazne'den Selçuk'tan miras kalan bir teşkilatın o günkü erleriydi onlar...

Dilekleri Osmanlı tebaasının huzuru; amaçları uçlarda fütüvvet yolunu açmaktı.

Onlar devletin görmeyen gözü; işitmeyen kulağıydı.

Bildiğimiz tek gerçek: onlar isimsiz kahramanlardı.

Bu hikaye akıncıların hususi bir kolu olan serdengeçtilerin hikayesidir. Bu hikaye Osmanlının unutulmuş has evlatlarının hikayesidir.

Onlar Türk-İslam davası için sırlandılar. Sırlandıkça da amansız bir coğrafyada çetin bir savaş verdiler. Hakk'a yürüdüklerinde kimdiler kimdendiler; bilinmedi.

Yegane emelimiz; Türk evladının onları anmaları andıkça minnet duymalarıdır.

İsimsiz kahramanların ruhu şad ola.