Hayat bir kalem verdi elime
"Yaz!" dedi hikâyeni.
Siyahtı mürekkebim defterim kara kaplı.
Ne yazılırdı ki yalnızlıktan acıdan onlarca gidişten başka?
İhanetlerimi yazdım boğuluşumu çırpınışımı...
Her gün yeniden yenilenerek tekrar tekrar ölüşümü
Biraz da delirişimi...
Baktım olmuyor her yer karanlık boğuluyor hayallerim.
İnancımı kalbime aldım umudumu da yanıma...
Maviydi artık mürekkebim
Defterim mavi her bir satır her her bir cümle her bir harf mavi.
İçim dışım sağım solum sevgim aşkım acılarım bile...
Her duygum yolum yordamım her yanım mavi maviydi artık.
Hayallerim ve sonu gelmez mutluluklarım sonunda gerçekleşti.
Maviydi artık
Rüzgârın sesi bile mavi.