Nietzsche felsefî düşüncede rasyonel kavramlaştırmaya dayalı zihnin yüzlerce yıllık düşünme alışkanlığını yerinden eden dâhîce bir analiz ve eleştiri dili ortaya koyan ve kendinden sonra felsefî düşüncenin büyük oranda seyrini değiştiren şâir-filozoftur.

O Platoncu idealizmin dümen suyunda gelişen zihnin alışkanlıklarının hakikati tartışmada büyük bir yanılgı ve sapmaya neden olduğunu tahlilleriyle günümüz insanının dikkatine sunar. Ancak anlatımında nesri nazma çeviren sanatsal üslubundaki hâkim metaforik tarzın içeriğinde iğneleyici kavga ve ironi anlaşılmasının en büyük handikabıdır. Buna rağmen Nietzsche'nin Zerdüştvârî-peygamberimsi meta-söylemi çağımız insanının zihin ruh ve bedensel yönden hastalığının genetik kodlarını teşhiste başarısını taşımaktadır. 

Modern insanın -Antik Yunan'ın olgun felsefî dönemlerinden beri tevarüs eden- kalıtsal yanılgı meylini deşifre ederek yeniden bir varoluş kaygısı ve muhasebesine davet etmektedir. Bu çalışma insanı standardize eden kalıplar içinde değerlendiren ve ona işlev yükleyen anlayışa karşı insan doğasını daha yakından gözlemleyen birinin hâkim anlayışla kavgasının bir perspektiften örnekliğini teşkil etmektedir.