"güvercinleri izliyor sırtına değecek kafası
korkma çocuk!
kuşlar terk etmez hiçbir yeri
sınırlar insanlara çizili
onların ayakuçlarına akıl uçlarına
korkunç düşlerine gıcırdayan dişlerine çizili
renksiz gülüşlerinde sakladıkları kırgın geçmiş
sen söylemiştin
elindeki mısır koçanıyla mızıka çalıyordu adam
yalnızlık gökyüzüne benzer çocuklar kuşlara
nesneler neyi görmek istiyorsan ona
korkma çocuk!
kuşlar terk etmez soğumayan bir şehri"