Birkaç şiiri ateşlemek için
odun attım yaşam lokomotifine
gölge gibi geçen birkaç aşk için
başkaldırdım toplum yasalarına
oyalar zannedip ektim
bahçeye soğan maydanoz ve tere
kimin kapağını kaldırdıysam
kışa hazırlan dedi pencere.                                                                     

Kum saati akıyor hızla
zamanın sırtından indi zerre
elbet ben de ineceğim mezara
çan çalıyor duyuyorum
kum bitmek üzere.