Şiirden Dergisi çevresinden Zeynel Çok olgunluk  dönemi verimleriyle adını duyuran bir şair...
Kültürel alan başta olmak üzere hayatı içerden deneyimleyen bir şiire çalışıyor; öte yandan bu deneyimi içgörü dolayında yer yer metafizik kapanışlarla dolayısıyla Dil'in verili anlamlandırma kodlarını bozarak ilerliyor.
Şiirlerin yalın sahici duru imge örgüsü dolayında minimal bir kurgusu var; dışarıya kayıtlı olgular içsel olanla diyalektik bir etkileşim içinde işaretleniyor.
Okura ulaşan bu son şiirlerde Kairos içerikli bir Zaman'la hesaplaşma öne çıkıyor; kesik kesik kanayan anlar Dil'e tutunamayan bilinçdışı kayıtlar kayıplar ve anakronik hatırlayışlar...
Dil'in haddinde susa-kalmış bir bilinç bulanıklığıdır bu şiirler; kelimeler  alışıldık konumlarından  uzaklara savrulur duyumsamalar en olmadık göstergelere  yerleşir. 
Başka söyleyişle verili simgeselliği krize sokan bir simgesel düzene çalışır Zeynel Çok; Dil'in acı çektiği sezişler çağrışımlar dokunuşlar ve  kendiliğe dair yakıcı anlam arayışları...
Sık sık okurun imgelemine avuç açar bu şiirler; onun tanıklığına emanet eder kendini; düşünsel düzeye çekinik göndermeler yanında esas olarak duygusal bir inşadır: "ya uçurtmalar yansın ya kuş kafese"
Zengin bir delta hâlinde yazılmakta olan günümüz Türk şiirinde özgün poetikası ve duru imgelemiyle Zeynel Çok has okurun dikkatle izlemesi gereken bir şair... 
Celâl Soycan
***