Topraktan Gelenler'in Toprak Hazar'ın ilk şiir kitabı olduğuna aldanmayın. Çünkü öteden beri yerel gazetede yazıyor ve haydi deseniz okur önüne birkaç kitap koyacak nicelikte yayına hazır dosyası bulunuyor.
Bu kitaptaki şiirler daha çok insanın kökeni ve onun eylemi üstünde duruyor. Bu bakımdan yazılanları etik ve ontoloji bağlamında irdelemek gerekiyor. Yapıtın adından da anlaşılacağı üzere insanın varlığı toprağa bağlanıyor. Varlık topraktan neşet ediyor ve yeniden ona dönüyor. Sufilikte de karşımıza çıkan bir çeşit devir böylece tamamlanmış oluyor. Etik de tam bu noktada işe koşuluyor. Kaynağını ve bu yolculuğu unutanlar ve bütünüyle dünyaya biat edenler Toprak Hazar tarafından kıyasıya eleştiriliyor.
Bu büyük öbeğin dışındaki şiirlerde türküleriyle ritüelleriyle inanışlarıyla Anadolu halk kültürü ele alınıyor. Modern bir tarzla halkın gündemi dizelere taşınıyor. Ana baba kardeş torun sevgisi de aynı çerçevenin içine yerleştiriliyor. Hazar tüm bunları yaparken süsten uzak bir dili sere serpe kullanıyor. Bu da ona gazetede yazmanın armağanı olmalı.