Büyük düşünür Nietzsche'nin son günlerine tanık oluyoruz. Dünya çapındaki dahiyi bazen Dionisos taklitçisi olarak Torino'daki odasında çırılçıplak dans ederken bazen kaçık bir akademisyen haliyle bazen eşcinselliğe dayalı sohbetlerde yakalıyoruz. İyi bir biyografi yazarının kaleminden bir düşünürü insanı yönleriyle tanıyoruz. Onun son düşüne eşlik ediyor ve bu maceranın yaşattığı zevki hissediyoruz damarlarımızda. Nietzsche konusunda uzman olan Joachim Köhler'in gerçekler ile kurmacayı ustaca birleştirdiği romanını bitirdiğinizde buruk bir gülümseme yayılacak yüzünüze. "Evet o büyük bir düşünür" diyeceksiniz "ama her şeyden önce bir insan."

"Bir adım öne geldi kollarını çarmıha gerilmiş gibi iki yana açtı ve yüzünü altın sarısı akşam ışığının süzülüp posta işlemleri bölümüne vurduğu kubbeye doğru kaldırdı. Tumturaklı bir tavırla 'Ben tanrıyım' diye haykırdı 'sizler gerçek çehresine dayanamayacağınız bir maske takan bir tanrı. Sevgili insanlar ben size sonsuz bir şenlik günü yaşatmak için yeryüzüne indim'."