"'İlhan... İlhan...' dedim sesim havada kaldı.
İbrahim oğlu Yusuf ailesinde iki İlhan var.
Biri beş yaşında ölen İlhan. Adını ben koymuşum.
5 Mayıs 1941'de öldü.
Biri öldürülen İlhan.
17 Aralık 1944'te Artova'da doğdu.
7 Kasım karanlığında Mamak Askeri Cezaevi'nde C Blok F Koğuşu'nda iki tutuklunun kolları arasında sağ dizi üstüne çömeldi. Kolları yana sarktı. Başı hafif öne düştü.
'İlhan... İlhan...' dedim sesim havada kaldı.
Üstüne uzattıkları battaniyeyle aldı götürdüler.
O gitti ben kaldım."
O tarihten sonra Muzaffer Erdost
Muzaffer İlhan Erdost oldu.
Kardeşine son seslenişi olan İlhanİlhan kitabevini kurdu.
25 Şubat 2020 tarihinde hayata veda etti.
Feyziye Özberk Muzaffer İlhan Erdost kitabıyla yaşamın tüm fırtınalarına rağmen ayakta kalan ve üretmeye devam eden devrimci bir aydının portresini çiziyor.