Bu kitap herhangi bir mezhebin tarih boyunca meydana gelmiş görüşlerini nihai hüküm olarak algılayıp onların değişmezliğini kabul etmenin son derece hatalı bir tutum olduğunu göstermektedir. Hanefi mezhebinin ilk imamları Ebû Hanîfe ve ashabı namazların cem'i ile  ilgili hadisleri kendilerince haklı gördükleri çeşitli gerekçe ve te'villerle uygulama mevkiine koymamışlar; cem'i sadece Arafat ve Muzdelife'ye hasretmişlerdir. Ne yazık ki daha sonra gelen  bütün Hanefi uleması bu görüşü sadece tekrarlamakla yetinmiş ilk imamların gerekçe ve te'villerini sorgulama cihetine gidememişlerdir. İmam-ı A'zam Ebû Hanîfe'nin fıkıh anlayışına bağlılık; onun görüşlerini tekrarlamakla değil bilakis onun metodunu yöntemini hepsinden önemlisi Allah ve Rasûlü dışında herkesin görüşlerinin sorgulanabileğini açıkça ilan eden onun eleştirel zihniyetini ve düşünce dinamizmini benimsemekle olabilir.

Bu kitap bizleri zihniyet değişikliğine davet ederek dinamik ve eleştirel bir hadis-fıkıh anlayışına çağırmaktadır.