Kur'an'ın metin yapısı günümüz Batılı Kur'an araştırmalarının en dikkat çekici konuları arasında yer almaktadır. XIX. yüzyıldan itibaren Batı'da Kur'an'ın "dağınık" bir metin yapısına sahip olduğu yönünde hâkim bir kanaat mevcutken; 1980'lerden sonra "bütüncül" ve hatta "simetrik" bir metin olduğu varsayımı temelinde yeni yaklaşımlarla karşılaşılmaktadır. Bu kapsamda kısa Mekkî sûrelerden başlayıp Kur'ân metninin tamamına uzanan seviyelerde bütünlük arayışını ifade eden esaslı bir literatür teşekkül etmiştir. Çalışma söz konusu araştırma alanının tarihsel arka planına teorik ve metodolojik temellerine odaklanmakta ayrıca bu kapsamda öne çıkan yaklaşımları irdelemektedir.
Eserde; Batı'da ortaya çıkan tarihsel-eleştirel metotların Kur'an araştırmalarına etkisi ve Kur'an'ın kronolojik tertibine yönelik çalışmaların arka planına dair incelemelerde bulunulmaktadır. İlâveten; Batı'da Kur'an'ın "tarihsel metin" ve "edebî metin" olmak üzere iki farklı zaviyeden okunmasının getirdiği sonuçlar bazı Batılı çalışmalarda karşılaşılan teolojik ve ideolojik saikler çağdaş Kitâb-ı Mukaddes araştırmalarının ve çağdaş edebiyat kuramlarının Batılı Kur'an araştırmalarına etkisi gibi önemli pek çok husus mercek altına alınmaktadır.