Dün gençliğimi Sarı Papatya'nın kıyısına atan kürekli kayığın yardığı yansımalı dönüş yolumu Sarı Papatya'nın sıcak dalgaları kapatırken; bugün gişenin önünde bekleyen o saf temiz yürekli insanların birer birer uçtuğunu "gör duy ve sus."

İzlemekten dinlemekten düşünmekten yoruldum...

Şimdi mi? Durakta Sarı Papatya servisini beklerken mağazanın vitrin aynasında kendime bakıyorum ve susuyorum.

Vitrin aynası: "Koşma otur; Sarı Papatya'yı yaz!..
Artık servisin gelemeyecek."