"Kendini arayan bir şiir bu; nesnelerde beden-ruhta hatta Tanrı'da bile kendini arayan bir şiir. Ayrıntıları irdeliyor benzersizin peşinde olduğu için farklılıkları gün yüzüne çıkarıyor ayıklıyor onlardan karakterine uygun olanını seçiyor. Çocukluğun ürperti dolu saf hafızasına sığınıyor yer yer kolektif bilincin tuzağına düşmeden büyülü bir atmosfer yaratıyor. Bireyci mi tam değil. Özcü bir tavır mı değil. Kendini ararken kelimeler arasında taktik icabı kayboluyor şair ama lirik bir uzamda üslubunu buluyor. Sanatta asıl mesele de budur."
Zafer Acar