Hayatım da bu tren yolculuğuna benziyordu. Yolculuğumda önüme birçok engel çıkıyordu. Her durakta inen ve binen yolcuları hayatıma giren ve çıkanlara benzetiyordum. İnen ve binenler tren için pek mühim olmayabilirdi. Benim için ise hep acı vericiydi. Bir zamanlar bir duraktan hayatıma giren bir yolcunun peşindeydim. Hedefim belliydi. Sonuca ulaşmam zamanımı alacaktı. Keşki ben de tren gibi olabilseydim. İstediğim zaman istediğimi hayatıma alıp istediğim zaman çıkarabilseydim. Hüzün bulutları üzerime çökmüştü.