Koşulsuz sevgi! Yani hiçbir karşılık beklemeden sevmek...

Koşulsuz sevginin görünürde hiçbir hedefi yoktur. O öyledir sadece. O bizi meydana getiren sevgidir. Temelde bizim sevgi ihtiyacımız mükemmel bir eş ya da sevgili değil koşulsuz sevgidir. Bu varlığımızın özünde yaşar ve bizi yaratan Tanrı'nın sevgisidir ya da ateist iseniz cinsel birliğin doğasında bulunan sevgidir. İnsan türünün huzursuzluğunun asıl kökeninin bu olduğunu koşulsuz sevgiyi aradığımızı ama onun zaten bizim içimizde olduğunu bir türlü anlayamıyoruz.

Koşulsuz sevgi evrensel bir ilkedir ama o aynı zamanda bir öğrenme deneyimidir. Onun özümüzdeki küçük bir parçasını alarak bir erkeğe bir kadına eşe sevgiliye arkadaşa ya da ev hayvanına veririz. Böylece kendi kişiliğimizde koşulsuz sevginin temelini atarız. Ve eğer sevgiyi ruhsal bir uygulama olarak seçmek için bilinçli bir karar verirsek kişiliğimiz çiçek açar gelişir. Büyürüz...