Güz mevsiminin son demleri
Mavi bir kılıç çekiyordu gökyüzü
Yere serilmiş sarı ölü yapraklar
Müsin bir çınar ağacının kanlı gözü
Birazdan sevdiğini alacaktı rüzgar.
Henüz on sekizimdeyim gurbet yolunun esiri
Dicle bir yana akar ben bir yana akarım
yeni bir hayata doğru.
Başımı dayadığım camdan her şey bana bakar
Hicran ve vuslat bir arada kokuyor
Sanırım henüz çocuğum.