Değerli okur dünyada onuru yerle bir edilmiş mahvolan bir adamın sığınabileceği tek yer neresidir?

Bir anne kızına neden sarılamaz?

Sevdiğini özleyen bir kızın düşünceleri peki?
Meltem'e kulak verelim o halde;
▪︎ İnsan çok ister çok hayal eder "neden olmasın" düşüncelerini de. Kavuşamazsın (savuşturursun). Yeri gelir avuçlarını açarsın... Yarabbi diye başlar. Göğe çıksan da yanına alamazsın. Sarılamazsın (sarsılırsın). Arınsan da sen kendinden onu kendinden ayıramazsın. Başkasına mı gitmiş bu kalp ölür ama sen onu başkasına yakıştıramazsın. Sesini duyamazsın (doyamazsın). Yaramaz sesi en güzel olanın en sevdiği sen olsan da tamamlanamazsın. Son kez olsa dahi göremezsin. Kalbinin hasretini öremezsin. Gözlerin görmez başkalarını körelirsin. Her beter halin olacağına varmasına kadar yine de insan ister ama. Masumca. Sevginin güzelliğini kalbinden atamayarak. Boynu bükük ihtiyaç sahibi biri olarak. Ağlar da hani öyle çok görmez kendine usul usul sızlanmayı. Köşeye çekilip seyretmeyi de. İstediği koskocadır nihayetinde. Dünya bir yana dediği kadar o bir yanadır. Ne olursa olsun ister insan.

"yazılarına ve okurlarına sevdalı bir adam"