Ay ışığı zihinsel bir tutulmanın ritmidir. Zamanda dağılan belleğin coğrafyanın uğultusu içinde parçalanan benliğin yolculuğu.

Ayın o tekinsiz parıltısı altında her şey müphem bir varoluş halinde. Yaklaştıkça şekil değiştiren görünmez olan evrenin ortasında bütün sözcükler aya söyleniyor bütün düşünceler ayın o buğulu halesine takılıyor. Köyleri kasabaları yaşantıları hikâyeleri gidilecek ve dönülecek yolları aynılaştıran o anlamsız beyazlıkta bütün varoluş ayın yanılsamasına tutulmuş.