"Te xêr e? Xuya ye derdekî te heye ka bêje!"
"Erê qey tu nizanî Kreon ferman daye ku ji herdu birayên me yekî bispêrin axê û yê din nespêrin.
Weku dibêjin Eteoklîs bi dadwerî li gor rê û resmê olî bi nirxên şahdetiya ku şehîdan dikevin binax kiriye da ku birûmetî û serbilindî here welatê miriyan. Lê ferman daye ku tu kes termê Polînîkîsî ku bi birînên xedar bêcan mayî nesipêre axê û jê re şînê negire!
Mîna kelaxekî mirdar ser rûyê erdê bêgor bimîne bibe nûşî canê teyr û tûrên seg û gurên dirinde
ku çavbirçî û har ji sibê heya êvarî li xwarinê digerin."
Axaftina navbera du xwişkan Ismînî dipirse û Antîgonî dilê xwe vedike.
Ev tragedyaya ku 2500 sal berê li Yewnana Antîk hatiye nivîsandin vêga li Kurdistanê welatê miriyên bêserûşûn konê xwe vedide.
Kurdiya Antîgonî îthaf e ji Dayikên Şemiyê û wan miriyên bêkêl û gor re...