Erzincan'ın Çit Köyü'nde doğdu. O zamanlar  oralarda dutluktu geçim. Çocukluğuna yaşadı çocukluğunu göremedi; bir gözünden oldu. Türkülerle büyüdü türküleri büyüttü.
Ankara Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi'ne girdi. Pertev Naili Boratav'ın öğrencisiydi Eğin Türküleri bitirme tezi. Şair oldu komünist oldu. Belki de komünist oldu şair oldu. Ahmet Kutsi Tecer kötüledi şiirini; o daha "kötüsünü" de yazdı. Başkaları da beğenmedi. Sansaryan Han'a koydular çok çektirdiler; kalemiyle ifade vermek yerine taşlara yazdı şiirlerini. Arkadaşı İlhan Başgöz ezberledi duvarlardaki umudu; azat etti buzat etti. Mehmed Kemal ile Mehmet Seyda ile hapis yattı. Çoktu arkadaşı yoldaşı. Azdı işi aç gezdi; boyun eğmedi.
Aziz Nesin "şiirlerini basayım" dedi o ise "hayır" dedi: "Ben yerine Neruda'yı bas işte çevirdiklerim."  İlk oydu çeviren Latin Amerika'dan çığlığı. Çok düşündü şiir üzerine kendi şiirini yarattı. Ama "şairliğini kanıtlamasına izin vermediler." Hastalandı ağır. Az yaşadı çok öldü. O zamandan beri ölümün adı kalleş.