zulasındaki hasreti serdi
gurbet sofrasına;
kederleri tane tane dizdi
ağıt yakan Anaların beyaz leçeğine...
sonra asırlık umutlarını sakladı
Kara gözlü çocukların mangal yüreklerinde...
yüreğindeki tüm sevgiyi boca etti üzerine
ve ülke nakışlı bir mendile düştü gözyaşları...