Bir yer değildi varmak istediğim kendime varmaktı! Ruhuma tutunup orada kalmaktı! Bedenimde gizli 21 gramın dayanılmaz ağırlıktaki boşluğunun dayanılmaz ağrısı enseme vuruyordu. Gitme zamanı gelmişti. Araçsız bavulsuz sadece gerekli birkaç eşya alıp gidecektim. Var mıydı büyük şehirlerden gürültüden her türlü motorlu vasıtadan uzak bir yer? Yağmuru rüzgârı güneşi soğuğu hissedip doğaya karışıp günlerce yürüyerek gideceğim bir yol... İçimde birikmiş tüm küflenmiş ağır duygulardan arınıp yılların yorgunluğunu atıp yeni güzelliklere iyiliklere yer açabileceğim ruhuma uygun bir yer...
Var mıydı öyle bir yer?