"Sarıl Bana" diyorsanız namütenahi bir yolculuğa çıkıyorsunuzdur. Bu öyle bir yol ki; bazen sevdiklerinizi kaybedersiniz bazen de kaybettiklerinizi sevmeyi öğrenirsiniz. Meyus bir adamın "Sarıl Bana" diyerek çıktığı bu yolculukta ağlayışları işitilmedi. O kendini kaybetmemeyi sevdiği herkesi kaybettiğinde öğrendi. Unutmayın herkesin kaybettiği bir şey vardır. En kötüsü insanın kendini kaybetmesidir. İnsan önce neyi aradığını bilmeli bilahare niye aradığını söylemelidir. Arayıp da bulamamak bulup da sarılamamakla birdir. Sarılın sarılmak aşka mahsus değildir.
Her mevsimde yaprakların solabilir; Sarıl Bana Bu Son Olabilir!