"Kağnı'nın son iki hikâyesini okurken Sabahattin Ali'nin köylüyü işçiyi fakir ve zavallı insanları görme ve gösterme kabiliyetine hayran oluyoruz. Hele güzel cümlelere şu 'edebiyat' denilen şeye tenezzül etmeden anlatması doğrudan doğruya mevzuya girişi bize soy bir muharrir karşısında olduğumuzu bildiriyor."
(Nurullah Ataç 1936)

"Yazınımızda köy sorunlarını S. Ali'nin Kağnı'sı kadar dile getiren pek az yapıt vardır sanırım. Kağnı bir tarla anlaşmazlığı yüzünden oğlunu yitiren bir ananın mutsuzluğu çağdaş tragedyasıdır. Yazar Kağnı'daki anlatımıyla klasik tragedyanın özellerinden yararlanmış çok yersel betimlerle insanlığa değgin bir acıyı anlatmıştır."
(Selim İleri 1969)

"Yol açan bir hikâyecidir Sabahattin Ali. Onun yazdıklarından çok yararlandığımı söylemem gerekir. Bir sefer okuyup bıraktığımız yazarlardan değil Sabahattin Ali. Dönüp dönüp okuduğumuz her okuyuşta sevdiğimiz bir yazar. Dili eskimiyor."
(Fakir Baykurt 1973)