Şiir gibi deriz ya; ekmeğe suya rüzgara..
Annemizin yaptığı böreğe sarmaya  kapıda yatan arabamıza kızımızın gül kokulu saçlarına çünkü şiir; mutluluk acı aşk gurur gözyaşı yalnızlık.. İnsanı insan yapan tüm duyguları her defasında hissettiren bir hâl bir güzellik..
İster kafiyeli ister uyaklı ister redifli ister cinaslı..
lirik epik pastoral didaktik ya da satirik...
Hep aynı yağmur sonrası toprak kokusu hep aynı denizin güzelliği..
Yaşamak; ki tüm insani duyguları hissederek yaşamak
Şiir şiir gibi..