Küller içinde doğruldum adımlarım
toprağı duymuyor toprak duymuyor adımlarımı
bulutlar küf çilleriyle göğe işliyor
karanlık akışta su düşmüş kanlı kazılarla
alabora olmuş yer gökte ölü yüzlerinden
kurulu piramitler küller içinde
doğruldum.
Yürüdüm 'ben' yok - biteviye yıkılmak
ağrıdan bir boşluk usun kesilmiş eli
acunda saçmalık - tüm sancıya sıvanmış
levhadan düşürülmüş tende sürüdüm canı
ruhun yordamıyla yokladım yaralarımı -
yürüdüm.