Dolaylı ayrımcılık yasağını konu edinmiş olan çalışma eşitlik anlayışı ile ayrımcılık yasağı çerçevesinde nispeten yeni sayılabilecek dolaylı ayrımcılık yasağının toplumdaki dezavantajlı grupların maddi eşitliğe ulaşmaları için etkili bir hukuki araç olduğu iddiası üzerine kuruludur. Çalışma kapsamında literatür incelemesi yöntemiyle dolaylı ayrımcılık yasağına ilişkin kavram analizi yapılmış mevzuat tarama yöntemiyle normatif kapsam belirlenmiş ve tümevarım yöntemiyle dolaylı ayrımcılık yasağının toplumdaki dezavantajlı grupların maddi eşitliğe ulaşmaları bakımından Türkiye hukukunda etkili bir araç olup olmadığı test edilmiş ve dolaylı ayrımcılık yasağı böylece kökenlerini oluşturan hukuk sistemleri uluslararası insan hakları hukuku ve Türkiye hukuku çerçevesinde değerlendirilmiştir. Benzer davranışın farklı durumdakiler için eşitlik yerine ayrımcılık anlamı taşıyabileceğini gösteren bu çalışmayla netice itibariyle Türkiye hukukunda dolaylı ayrımcılık yasağının toplumdaki "farklı" ve bu nedenle dezavantajlı grupların maddi eşitliğe ulaşmalarında etkili bir hukuki araç olmasına yönelik önerilere varılabilmiştir.