Yaşam serüveni sonu huzura uzanan cam kırıklarıyla dolu bir yolda yürümeye benzer. Ne
kadar temkinli ilerlersek ilerleyelim yapacağımız ufacık bir yanlış hamle bizi yaralayabilir. Bu
yolculukta sırtımıza bindirdiğimiz yükler biriktikçe canımızın acısı da artacaktır. Yükler hafifledikçe ilk
duyduğumuz acılar basit gelecektir. Sonucu her ne olursa olsun bu yolu yürümemiz gerekmektedir. Ya
her sıkıntıya kendimize yük edip acı çekerek ya da yolun sonunda edineceğimiz deneyimlerin bize
katacaklarını düşleyerek.

Afra ve Pınar ile çıkacağınız bu yolculukta dostluğu ihaneti ama her şeye rağmen deneyimlemeye değen hayatların farklı yönlerini göreceğiz...