Bavê Nazê di vê novela xwe de pirsyara 'dînîtiya bi aqil' dike ku Îsmaîlê dîn wekî dînekî ku di nav mirovên xwe biaqil dihesibînin de li ser sê taybetiyan di nav civakê de heyî dibe: A yekem; Îsmaîl bi zarokan re şer dike. A duyem; Îsmaîl diçe keran. A sêyem; Îsmîal dilbijokiya jinan dike.

Lê Îsmaîlê ku li gor hesabê 'mirovên biaqil' dîn e bi axayê mezin ê meyxur re diyalogeke wiha datîne:

- Îsmaîl ka were bi me re vexwe!

- Axe ez û vexwarin?

- Bo çi? Qey tu bûyî sofî?

- Na ez nebûme sofî lê her ez venexwim...

- Îca bêje ji ber çi?

- Axe heger hûn vedixwin ji bo ku hûn bibin weku min lê ku ez vexwim ez ê bibim weku kê?

Gava em bi xwendina novelê de diçin em hay jê dibin ku; 'Hêsirên Gotina Bêgotin' girîna Sarê ya ker û lal e û evîna wê ya bi Metînî re ku her bi çav û dil bi hev re diaxivin û ji hev fam dikin.

Û mirina trajîk a Sarê