Kanıyorum zifirim Uzun uzadıya
uzantı tüm barikatlarda Aynalara gömülüyor rüzgâr Parmaklarımda çatırdıyor Vakt-i rahın param parça Savruluyorum biçimsiz Kentin bulvarlarına Kavgaya giderken
Aşkını zırhtan muska yapmışım Takıyorum işte şurama
Usuma yüreğime yokluğun Yokluğunda her kelimem Neşterle sınanıyor

Adın uçurum denginde
Bir hatla bağlanmışım infazına Şimdi beni al infal say
Mihrak-ı tutuştursun feragat Yazgıda korum
Ya miracım ol ya sonum bu hasret yarası Kalbimde onulmaz... onulmaz bir yara...