Geceler soyundu ! Ben hep giyinik kaldımRüzgar esti savurdu kuru bir yaprak gibi beni benden uzağa.Zaman acımasızca olmadığım birisine dönüştürdü beni.Hayallerimden uzak uçurumların kıyısında kendim ile kavgaya tutuşmuşhangimizin galip geleceğini bilmeden el yordamıyla içimeiçime yürürken elimde sadece tek bir UMUT vardı..