Kadim Türk kültürünün önemli bir iz düşümüdür Alevi-Bektaşiler.

Geleneksel Alevilik üzerine birçok araştırma yapılmış olmakla birlikte modernleşmeyle ilgili topluluğun kültür yapılanmasının ve olası değişiminin ele alınması da önemlidir. Bu gereklilik ile antropolojik saha çalışmasında kentteki kimi Alevi-Bektaşilerin cem evlerinde işlevsel kıldıkları kültürel unsurlara değinilmiş ve topluluk bütüncül açıdan yorumlanmaya gayret edilmiştir. Her ne kadar kentte bireyler birbirlerine benziyor olsalar da toplulukla bir mekân üzerinden bir inanç kapsamıyla hareket ettiklerinde diğerleriyle farklılaşabildikleri görülmektedir. Bu doğrultuda kültürün parmak izi gibi nevi şahsına münhasır özellikler gösterdiğini söylemek
mümkündür. İnsanların bazen sustuklarında daha çok akılda kalıcı olduklarını düşündüğüm gibi bu çalışmanın çıkış noktasında da Alevi-Bektaşilerin tarihten bu yana süregelen sessizliklerinin
izlerini yerli bir bakış açısıyla sürmek gayretiyle onları kendi ortamlarında kendi sözleriyle dinlemek ve gözlemlerim doğrultusunda yazıya aktararak yorumlamaya çalıştım.