Hadi kalk toparlan çocuk

Gidiyoruz buralardan.

Çok bir şey alma yanına.

Ben yağmurlara gebe bırakılmış gözlerimi aldım.

Sen yağmur sever misin? Neyse boş ver gecikmeyelim.

Ah kollarım az kalsın unutuyordum sizi.

Ne de olsa kaç kez kucaklamışlığımız var gökyüzünü.

Sahi çocuk sen gökyüzü sever misin?

Tamam hadi bırakalım bunları şimdi.

Bak istemezsen ben de çok bir şey almam yanıma.

Yük etmeyelim dersen hani sadece ellerimi...

Onların birçok umuda dokunur gibi olmuşlukları var.

Bırak desen de bırakmam onları.

Sen umut bilir misin?