Sığınmıştım göğe huzura ulaşmak için umuda ihtiyacım vardı. Ben inanmaktan hiç vazgeçmedim... Karanlık bir liman olmasına izin vermedim hep yeni bir sayfa açmaya izin verdim kendime yarınlar tutacaktı elimden biliyorum...
Gece gölgesinden korkar ya insan;
Korkmaktan çok sevgiye açtım elimi göğe müjde verir gibi yağmurlar aktı yüreğime...
İnandıkça büyür sevdikçe olgunlaşırız.
Yaşadıkça sevmeyi emek vermeyi öğreniriz.
Şimdi yükseklikten korkmuyorum yükseldikçe yükseliyor kanatlarım her seferinde mutluluk melodileri çalıyorum.