Benim adım Nazende. Buraya çok uzak diyarlardan geldim. En büyük hazinem defterim en değerli arkadaşım beyaz kağıtlar  en dert dinleyenim kalemim. Onlarla konuşuyorum  Onlarla yaşıyorum. Anlatmasam  içimdeki ölüm çığlıklarının sesi azalmayacakti. Anlatmayı tercih ettim. Çok isterdim size hep güzelliklerle dolu sadece iyi insanların olduğu bir defter bırakmayı.  Yolun sonunda bütün defterler kapanacak ve bir ölünün defteri olarak kalacak. Nazende defterine onu yaralayan üzen paramparça eden bütün kötülükleri yazmış  yazmış ki; içindeki masum çocuğun çığlıkları sussun.
Hadi gelin Nazende'nin hikayesine kulak verelim.