mahcupluğun bir omzu olsa ve yaslansam ona
ve tüm kalbimle dönsem yüzümü yine kalbime
kimseye söylemesem her akşam gidiyorum hepsi bu
gözcüler bekçiler ve meraklı bakışların olmadığı
bir orman var kalanların sessizliğe saklandığı
ve ağaçların ancak göğe tutunarak büyüdüğü bir orman
bahçeler bir de eskitmemek için dar zamanları
ki tutunmaktır aslı eşyanın eşyaya insanın ise insana
uzayıp giden düzlüklere ölçüsünü hiç sormasam