mezesiz susuz içtik acıyı
uzak coğrafyaların kimsesiz çocuklarıydık
hor görüldük itildik kakıldık
ölmedik bir türlü
her hali işkenceydi hayatın
kavgalar asılı kaldı kurak iklimimize
gök kuşağını görmek adına yağmuraydı özlemimiz
şiire sarılmamız şiirin bizi sarması bu yüzden