Eski Türkçe dönemi eserlerinde öpke/övke/öwke şekillerinde karşımıza çıkan "öfke" kelimesi hem "akciğer" hem de "kızgınlık hiddet" anlamlarındadır çünkü öfkenin akciğerden doğduğu düşüncesi hakimdir. Türkçenin eski ve yeni kelime dağarcığında deyimlerinde atasözlerinde bu duyguyu ifade eden zengin bir repertuar vardır. Öfke ateşe benzetilir. Deyimlere göre öfke vücutta -yüzde gözde kaşlarda- değişimlere sebep olur vücut "öfkeden şişer". Beddualarda âşık atışmalarında destanlarımızda öfke duygusu bir hareket noktasıdır.
Öfke kitabı bu bahisleri Türkçenin temel kaynaklarına dayanarak incelemektedir.