Ağlayan bir ceylanı aradın sen
Gözünde çeyrek bir arzu
Sevmek için direniyordu
Sevgilerle süsledi bahçesini ergen.
Ölüm nefesi sen ve ben akan
Nehir olmaya ramak bir dere
Umman'ın abisine indirdi acısını
Sessiz gemilere
Ölümün son oluşunu soluyordu.
Armada aşklarla susarken.
Bir yakamozdu sanki denizde