Keşfî mahlaslı Fars şair ve müellif Mîr Muhammed Sâlih el-Hüseynî et-Tirmizî'ye (ö. 1650-51) ait Menâkıb-ı Murtazavî Yozgatlı Ali Nihânî (ö. 1909) tarafından Farsçadan Menâkıb-ı Murtazaviyye adıyla tercüme edilmiştir. Eser Klâsik Türk edebiyatı mahsullerinde görülen ve eser tertibinde gelenek hâlini alan formlara bağlı kalarak mukaddime sebeb-i telif asıl konunun işlendiği bölüm ve hâtimeden meydana gelmektedir. Asıl konunun işlendiği kısım ise on iki bölüm hâlinde teşkil edilmiştir. Buna göre birinci bölüm Hz. Ali hakkında indiği iddia edilen âyetleri; ikinci bölüm Hz. Peygamber'in Hz. Ali hakkında söylediği hadisleri; üçüncü bölüm Hz. Ali'nin faziletlerini; dördüncü bölüm Hz. Ali'nin Hz. Fatma ile nikâhını; beşinci bölüm Hz. Ali'nin keşif ve ilmini; altıncı bölüm Hz. Ali'nin kerametlerini; yedinci bölüm Hz. Ali'nin zühd ve takvasını; sekizinci bölüm Hz. Ali'nin cömertliğini; dokuzuncu bölüm Hz. Ali'nin yiğitliğini ve Hz. Peygamber'in vârisi olmasını; onuncu bölüm Hz. Ali'nin firaset ve keskin zekâsını; on birinci bölüm Hz. Ali'nin halifelik makamına oturmasını; on ikinci bölüm ise Hz. Ali'nin vefatını ihtiva etmektedir.
Menâkıb-ı Murtazaviyye'de her bölüm "menkabet" başlığı altında Hz. Ali'nin o bölümde işaret edilen fazilet keramet haslet ve hâdiselerini bahis konusu etmektedir. Eserde 596 menkabe 214 manzume bulunmaktadır. Söz konusu menkabeler Sünnî ve Şiî kaynaklardan alınmakla beraber ekseriyeti Şîa'nın Hz. Ali ile ilgili düşünce dünyasını temsil eden kitaplardır. Kimi menkabeler içerik yönünden Sünnî itikâda uygun ehl-i sünnet tarafından kabul edilirken kimi menkabeler ise tamamen Şiî tesirler altında şekillenmektedir. Bu kitabın birinci bölümünde eserin mütercimi Ali Nihânî-i Yozgadî'nin hayatı edebî/tasavvufî yönü ve vefatına yer verildi. Kitabın asıl kısmını oluşturan ikinci bölümde Menâkıb-ı Murtazaviyye'nin şekil ve muhteva unsurları ele alındı. Son bölümde ise eserin neşrinde izlenen yollara değinildi. Kitabın sonuna araştırmacı açısından faydalı olacak özel isimler dizini eklendi.