Bu kitap bir folklor araştırmacısının yerleşik yöntemleriyle değil sıradan ve amatör bir folklor okurunun (Greimas Courtés Lévi-Strauss Carrasco vd. de birer folklor okurudur) benimsediği ve içselleştirdiği yöntemlere göre yazıldı. Dolayısıyla klasik folklor araştırmalarında kullanılan dil ile burada kullanılan dil ayrımının nedeni folklor araştırmacısıyla (uzman) folklor okuru (profan) ayrımından kaynaklanmaktadır. Böyle bir yol izleyerek amacımız folklor içeriği konusunda "kafayı bulandırmak" bir "anlaşılmazlık yaratmak" değil tersine farklı (ve yeni) bir algı yaratmak söz konusu içeriğe ayrı (ve yeni) bir değer katmak evrensel boyutta benimsenmiş kavramsal ve yöntemsel verilerle folklor söyleminin tanımlanabilirliğine ve geçerliliğine katkı sağlamak ona devingenlik kazandırmaktır.

Daha çok söylemin içeriğine gönderme yapan bir içeriği varsayan "folklorun söylemi"nden (folklorun söylediğinden) ayrı bir söylem biçimi olarak "folklor söylemi" folklorun kendine özgü dilini işleyişini söylemsel bakımdan ayırıcılığını belirtmek için kullanılmaktadır. Folklor söylemi öz-göndergesel (fr. auto-référentiel; folklorun kendine özgü dili söylem biçimi) iken folklorun söylemi el-göndergeseldir (fr. hétéro-référentiel; folklor bir toplumdan objeden vb. söz eder). Burada amacımız folklorun söylediği şeyden çok söyleme biçimini sorgulamaktır. Bu yapısalcıların ve göstergebilimcilerin inceleme nesnelerinin nesi yerine nasılına yönelen tutumlarıyla örtüşmektedir.