Kuru bir topraktım senden önce 
Güneş sızıyordu ciğerlerime kadar 
Bulutlar küskün rüzgâr bitap 
Bedenimin her bir yeri delik deşik 
Yılanların çıyanların yuvasıydım.
 İnsanların en sevdiklerini
Misafir ederdim sonsuzluğa. 
Sonra sen düştün yüreğime 
Melteminle süpürdün fazlalıklarımı 
Yağmurlarla can verdin ruhuma
 Bütün cemrelerinle düştün gönlüme 
Gençliğimin  'ilk' baharında...