Bir yaprak gibi savruluyoruz
Kaderin ellerinde...
Ve küreklere asıldık
İçi hava dolu bir denizde:
Ağır metal bir gemiyi
Kaldırıp yüzdürebilme beklentisiyle...

Sandık ki yönünü biz verdik!
Koştuk koştuk yetişemedik
Her an değişen kendimize.
İçlerine hava dolan
Hava boşaltan ciğerlerimize
Güç yetiremezken;
Adanabileceğimizi zannettik: Değiştirmeye!

Bazen bir insanı
Bazen bir kararı
Bazen ucu görünen bir yolu;
Hatta ki kendimizi bile...

Ama yoğurulup harman olacağız
Zamanın o kutlu ellerinde!
"El benim elim değil" denecek
Pişeceğiz belki biz de!