Feminist kuram ve feminist araştırmaların bir kolu olan feminist eleştiri yöntemi cinsiyet eşitliği temeli üzerine şekillenmiştir. Bu eleştiri yöntemi ile edebi metinlerdeki kadının yeri ve algılanma biçimleri değerlendirilirken bir taraftan da kadının metin üretici olarak konumunu ele alınır. Böylece eserlerde kadınlardan beklenen cinsiyete dayalı rollerin neler olduğu incelenir ve erkek egemen bakışın kurgusal eserlerde hangi boyutları ile yansıtıldığı araştırılır. Kadın yazarların eserleri kadın perspektifinden çözümlenir. Edebi eserlerde yer alan kavramlar ve egemen söylem toplumsal cinsiyet algısı noktasında yeniden tanımlanır. Böylece okurun edebiyata ve topluma yerleşmiş cinsiyet hiyerarşisini tespite yönelmesi hedeflenir.

Bu çalışmanın amacı feminist eleştiri kuramı perspektifinden klasik Türk şiiri çerçevesinde eser veren kadın şairlerin anlatım hususiyetleri ile klasik eserlerdeki kadın tiplerinin nasıl kurgulandığını irdelemektir. Bu bağlamda: Kadın yazarların eserlerinde dil ve biçem farklılıkları var mıdır? Klasik şiirlerdeki anlatıcı kadının mı yoksa erkeğin mi dil ve söylem özelliklerini kullanmaktadır? Kadın şiirlerine ayrı bir duyarlılık ve zenginlik katabilmiş midir? Kurgusal metindeki kadınlar ne tür roller üstlenmektedir? Bu roller toplumsal gerçekliklerle örtüşmekte midir? Edebi metinlerde kadının özne ve nesne olarak konumu nedir? Kadın karakterler başkahraman mıdır yoksa ikincil veya daha önemsiz rollerde midir? Eserlerde basmakalıp bir kadın karakterizasyonu söz konusu mudur? Yazarın metinde resmettiği kadınlara karşı tavrı nedir? Yazarın içinde bulunduğu kültürel atmosfer bu tavrını nasıl etkilemektedir? gibi birçok soruya okur merkezli bir okuma yöntemi ile cevaplar aranmıştır.